Συνέντευξη: Demy
Πέρυσι σε γνωρίσαμε μέσα από την «Ζωγραφιά», ένα τραγούδι που έσπασε όλα τα ρεκόρ και η συνέχεια ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή με άλλα 4 singles να ακολουθούν το δρόμο της επιτυχίας. Περίμενες να βιώσεις τόσο μεγάλη επιτυχία; Το περίμενες όλο αυτό που ζεις;
Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία. Ασχολούμαι από πολύ μικρή με τη μουσική και όλη μου η ζωή κινείται γύρω από αυτή. Επαγγελματικά η αλήθεια είναι πως δεν το κυνήγησα τόσο πολύ. Με πήγε από μόνο του το πράγμα, ίσως και λίγο απότομα και βοήθησε και η τύχη και σε συνδυασμό με πολύ δουλειά είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Και επειδή το ξεκίνημα ήταν πολύ καλό και δυναμικό, όλα όσα ακολούθησαν είχαν πάρει τη δική τους φόρα.
Από τους πρώτους παράγοντες που με ανακάλυψαν ήταν ο OGE, που κάναμε από πριν παρέα. Χάρη σε αυτόν ανέβηκε το πρώτο μας τραγούδι στο youtube το «Μόνο Μπροστά» με την «παλιά» του ενορχήστρωση και το «Πες πως με θες»
Πως διαχειρίστηκες την τόσο μεγάλη επιτυχία και την επίσης μεγάλη αναγνωρισιμότητα;
Μου ήρθε λίγο απότομα από ψυχολογικής άποψης και από πλευράς κούρασης και νιώθω να μην μπορώ να το διαχειριστώ απόλυτα, αλλά το ξεπερνάω πολύ εύκολα, δεν κρατάει για πολύ. Όσον αφορά τη αναγνωρισιμότητα δεν έχω καταλάβει κάτι διότι η μουσική πάντα ήταν μέσα στη ζωή μου και μια ζωή αυτό έκανα. Δεν νιώθω ότι είμαι διάσημη. Όταν βγαίνω με την παρέα μου έξω, μου λένε «Demy σε κοιτάνε όλοι», αλλά εγώ δεν το συνειδητοποιώ. Πιστεύω πως αν συμμετείχα σε κάποιο talent show τα φώτα θα έπεφταν τόσο απότομα πάνω μου, που ίσως να μην μπορούσα να το διαχειριστώ. Εμένα ήρθε σιγά σιγά και με επιλεκτικές εμφανίσεις στα ΜΜΕ. Ξέρω παιδιά που συμμετείχαν σε ανάλογα παιχνίδια και τους ήρθε τόσο απότομο που δεν μπόρεσαν να το συνειδητοποιήσουν.
Μιας και αναφέραμε τα talent shows, αν δεν σου δινόταν η ευκαιρία να μπεις στη δισκογραφία θα έκανες το βήμα να δηλώσεις συμμετοχή;
Μάλλον όχι. Δεν ξέρω τι με φοβίζει σε αυτά τα παιχνίδια. Η αποτυχία ίσως, αλλά και μέσα σε αυτά συμβαίνουν καταστάσεις που δεν μου αρέσουν.
Μίλησες μας για τα παιδικά σου χρόνια.
Από πολύ μικρή είχα το μικρόβιο της μουσικής, έχοντας δασκάλα στο σπίτι. Μετά πήγα ωδείο, συνέχισα πιάνο και πριν ένα χρόνο ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής.
Οι δικοί σου πως διαχειρίζονται την επιτυχία σου; Σε συμβουλεύουν, σε παροτρύνουν, σε αποτρέπουν; Πως το αντιμετωπίζουν αυτό;
Μου έχουν συμπαρασταθεί πάρα πολύ. Συζητήσαμε σε ουσιαστική βάση για το τι θα έκανα, που θα πάω, που θα βαδίσω. Μας ήρθε λίγο απότομα. Και με τη δισκογραφία ήταν λίγο επιφυλακτικοί ως προς τα άτομα που θα συναναστραφώ και γενικά για τον χώρο. Είχαμε ουσιαστική συζήτηση για μήνες μέχρι να κάνω το μεγάλο βήμα και να υπογράψω. Μου στάθηκαν πολύ οι γονείς μου και με δεν σταμάτησαν να με συμβουλεύουν. Η αλήθεια είναι ότι φοβούνται για κάποια πράγματα, αλλά έχουν χαρεί και οι ίδιοι πάρα πολύ. Μου είπαν ότι αφού είναι το απωθημένο μου, ας το κάνω και γι’αυτό δεν μου στάθηκαν εμπόδιο.
Πως θα αντιδρούσες, αν αυτό που ζεις τώρα, αύριο έχει ημερομηνία λήξης;, δεδομένου ότι ο χώρος είναι δύσκολος συν το γεγονός της αβεβαιότητας της οικονομικής κατάστασης που διέρχεται η Ελλάδα. Το έχεις διαχειριστεί στο μυαλό σου όλο αυτό;
Σίγουρα έχει περάσει από το μυαλό μου και το έχω συζητήσει με τους συνεργάτες μου ότι μπορεί να υπάρξουν σκαμπανεβάσματα, αλλά ό,τι και να γίνει θα το διαχειριστούμε μαζί. Από ψυχολογικής άποψης δεν ξέρω πως θα το πάρω, αλλά νομίζω πως είμαι δυνατή. Αν υπάρχει ταλέντο και διάθεση για δουλειά δεν νομίζω ότι όλο αυτό θα χαθεί. Θα βρει τον δρόμο του.
Μου στάθηκαν πολύ οι γονείς μου και με δεν σταμάτησαν να με συμβουλεύουν. Η αλήθεια είναι ότι φοβούνται για κάποια πράγματα, αλλά έχουν χαρεί και οι ίδιοι πάρα πολύ. Μου είπαν ότι αφού είναι το απωθημένο μου, ας το κάνω και γι’αυτό δεν μου στάθηκαν εμπόδιο.
Θα ήθελα να μας εκμυστηρευτείς ποιο ήταν το άτομο που σε ανακάλυψε και σε έφερε σε επαφή με το ευρύ κοινό, μέσω της δισκογραφίας;
Είναι πολλοί άνθρωποι, δεν είναι ένας. Από τους πρώτους είναι ο OGE, που κάναμε από πριν παρέα. Χάρη σε αυτόν ανέβηκε το πρώτο μας τραγούδι στο youtube το «Μόνο Μπροστά» με την «παλιά» του ενορχήστρωση και το «Πες πως με θες»
Δηλαδή αυτά τα τραγούδια κυκλοφόρησαν σαν demo, ανεξάρτητα από δισκογραφική κυκλοφορία;
Ακριβώς, έγιναν όλα σε ένα στούντιο κάνοντας πρόβες και είπαμε να τα ανεβάσουμε στο διαδίκτυο.
Το «Μόνο μπροστά» με την new version και την επίσημη κυκλοφορία του από την Panik Records είχε ανοδική πορεία. Προσωπικά εγώ θεωρώ πολύ δυνατό κομμάτι και το «Πες πως με θες» και θα ήθελα πολύ να το ακούσω σαν νέο promo.
Θα μπορούσε να βγει σαν νέο κομμάτι σίγουρα, όπως και το «Κράτησε με», που κυκλοφόρησε σε νεα version.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν όλα. Με είδαν ο Γιώργος Αρσενάκος και ο Πάρις Κασιδόκωστας από την εταιρεία μου και τους άρεσα και έτσι έγινε η αρχή. Κάναμε την αρχή με τον Μηδενιστή και την «Ζωγραφιά», κάνοντας αρχικά 2 ρεφρέν. Το ένα είναι αυτό που ακούμε στην τελική μορφή του και το άλλο ήταν κάτι πιο διαφορετικό, πιο ερωτικό κομμάτι με την οπτική γωνία του Μηδενιστή και τελικά προτίμησα την «Ζωγραφιά», που την θεώρησα άψογη από την αρχή.
Πιστεύω πως αν συμμετείχα σε κάποιο talent show τα φώτα θα έπεφταν τόσο απότομα πάνω μου, που ίσως να μην μπορούσα να το διαχειριστώ. Εμένα ήρθε σιγά σιγά και με επιλεκτικές εμφανίσεις στα ΜΜΕ.
Ανήκεις στο δυναμικό της Panik Records. Έκλεισε ένα γεμάτο μουσικά χρόνο δημιουργώντας κυριολεκτικά Panik-ο στη δισκογραφία με νέο και φρέσκο ήχο και πολλά νέα πρόσωπα. Πες μας δυο λόγια για αυτό.
Πήγε ανέλπιστα καλά για όλους. Είναι ένα καινούριο project και σε μια δύσκολη εποχή δεν ξέρω τι ακριβώς περίμεναν τα άτομα της εταιρείας, αλλά όλη η προσπάθεια απέδωσε γρήγορα καρπούς. Στηρίζεται όλο αυτό σε νέα ταλαντούχα πρόσωπα, που έχουν να προσφέρουν πολλά και ο ήχος είναι ιδιαίτερα φρέσκος και καινούριος. Βασικά έχουμε γίνει όλοι μια οικογένεια και μας δένει μια στενή σχέση.
Μετά το «Μια Ζωγραφιά», που έκανε κυριολεκτικά πάταγο, είχαμε συνέχεια με εξίσου δυνατά tracks, όπως “Μόνο Μπροστά”, “Fallin”, “Κράτησε με” και τώρα μας παρουσιάζεις το νέο σου κομμάτι «Πόσες χιλιάδες καλοκαίρια» σε συνεργασία – έκπληξη με τον συνθέτη Δημήτρη Κοντόπουλο και τον Νίκο Μωραϊτη στους στίχους.
Ήταν μεγάλη μου χαρά να συνεργαστώ μαζί με τον κύριο Κοντόπουλο. Έχει γράψει εκπληκτικά τραγούδια σε πολλούς καλλιτέχνες.
Στο άκουσμα αυτής σου της συνεργασίας ομολογώ ότι μου δημιουργήθηκε η απορία κατά πόσο μπορεί να ταιριάξετε δημιουργικά με τον Δημήτρη Κοντόπουλο, αλλά ακούγοντας το κομμάτι είδα ότι είναι σαν να το έγραψε για σένα. Σου ταιριάζει πολύ.
Η αλήθεια είναι ότι όταν το πρωτοάκουσα παρόλο που μου άρεσε, ήταν κάτι διαφορετικό, δεν ένιωθα ότι μου ταιριάζει. Είναι περίεργο αυτό γιατί θεωρούσα ότι πάω πολύ μακριά από αυτό που είχα ξεκινήσει και δυσκολεύτηκα να αποφασίσω, αλλά μετά όταν ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε ένιωσα πολύ καλά με την επιλογή αυτή και θεωρώ ότι μου ταιριάζει. Και στα live που το τραγουδάω νιώθω πολύ όμορφα.
Και οι εκπλήξεις δεν τελειώνουν απ’ ότι φαίνεται. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε και η αγγλική version του «Πόσες χιλιάδες καλοκαίρια» σε «Lovelight»
Είναι μια αγγλική και μια αγγλική πιο dance εκτέλεση και θα κυκλοφορήσουν και στο εξωτερικό, όπως και το “Fallin”, που ταξίδεψε Ευρώπη και τώρα ταξιδεύει και Αμερική και σε όλο το κόσμο.
Είσαι προετοιμασμένη για ένα άνοιγμα στη διεθνή αγορά;
Να πω την αλήθεια, όχι δεν είμαι. Το θεωρώ μακρινό, παρ’ όλο που έχουν γίνει τα βήματα εκεί. Είναι μια ευκαιρία που σίγουρα αξίζει τον κόπο να την εκμεταλλευτείς.
Κάναμε την αρχή με τον Μηδενιστή και την «Ζωγραφιά», κάνοντας αρχικά 2 ρεφρέν. Το ένα είναι αυτό που ακούμε στην τελική μορφή του και το άλλο ήταν κάτι πιο διαφορετικό και τελικά προτίμησα την «Ζωγραφιά», που την θεώρησα άψογη από την αρχή.
Πάμε στο κεφάλαιο βραβεία Mad. Σε πρόσφατη δήλωση σου ανέφερες πως πέρυσι, όπως και άλλες χρονιές έβλεπες τα βραβεία από το σπίτι σου και φέτος δεν μπορούσες να το πιστέψεις ότι θα συμμετείχες σε αυτό το μουσικό θεσμό και μάλιστα κατέχοντας σημαντικές υποψηφιότητες για βραβεία. Και το σημαντικότερο βραβεύτηκες σε 3 κατηγορίες. Πως νιώθεις για όλο αυτό που συνέβη;
Δεν το είχα συνειδητοποιήσει, αλλά όσο περνούσε ο καιρός και πλησίαζε εκείνη η μέρα, άρχισα να το έχω στο μυαλό μου. Πριν τη βραδιά, πρόβαλε το Mad αποσπάσματα από τα περυσινά βραβεία και τα παρακολουθούσαμε παρέα με τους γονείς μου, λέγοντας τους το πόσο ανυπομονώ να έρθει αυτή η μέρα, που θα εμφανιστώ στα βραβεία. Χωρίς να το καταλάβω έβαλα τα κλάματα. Ήταν ένα όνειρο και ήθελα να το ζήσω.
Πολύ ωραίο και άρτια δεμένο ήταν το mash-up των τραγουδιών «Soldier & Πόσες χιλιάδες καλοκαίρια», που έκανες με τους “The Fade”. Το θεωρώ από τα καλύτερα highlights της βραδιάς.
Ήταν πολύ ωραία η συνεργασία και γενικά στα βραβεία Mad γίνονται πολύ ωραίες μίξεις τραγουδιών.
Και τα βραβεία που απέσπασες είναι;
Από 6 υποψηφιότητες έλαβα 3 βραβεία. Πρωτοεμφανιζόμενη τραγουδίστρια το πρώτο, και με το Μηδενιστή τα άλλα 2, καλύτερο hip hop/urban videoclip για το “Μια ζωγραφιά” και καλύτερο ντουέτο – συνεργασία “Μια ζωγραφιά”. Είχα τέτοιο άγχος που νόμιζα πως είναι τόσο εμφανές στον κόσμο.
Στα βραβεία Mad από 6 υποψηφιότητες έλαβα 3 βραβεία. Καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη τραγουδίστρια, καλύτερο hip hop videoclip για το “Μια ζωγραφιά” και καλύτερο ντουέτο – συνεργασία “Μια ζωγραφιά” με τον Μηδενιστή.
Έχουμε όμως ακόμα μια διάκριση στα βραβεία «Γυναίκες της χρονιάς» του περιοδικού Life & Style. Μίλησε μας γι’αυτή σου την εμπειρία.
Κέρδισα το βραβείο της πρωτοεμφανιζόμενης γυναίκας της χρονιάς, ανάμεσα σε άλλες γυναίκες πολύ σημαντικές και είμαι πολύ χαρούμενη γι’αυτό.
Μουσικά βιώματα λοιπόν… Με τι τραγούδια μεγάλωσες;
Είχα περάσει από πολλές φάσεις. Άκουγα ποπ, R&B. Τραγουδίστριες όπως Beyonce και Alicia Keys καθόμουν και τις μελετούσα. Μετά άκουγα πιο ψαγμένη μουσική και μεγαλώνοντας επηρεάστηκα από την αδερφή μου που με περνά 8 χρόνια και ό,τι άκουγε εκείνη το άκουγα και εγώ. Ο μπαμπάς μου, επίσης άκουγε στο σπίτι Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, οπότε έχω και τέτοια ακούσματα. Άρχισα να ψάχνω αργότερα και rock n’ roll, soul και jazz, που είναι τα αγαπημένα μου.
Υποθετικά, αν ήμουν η ΕΡΤ ή η Panik Records θα σε πρότεινα ασυζητητί την επόμενη χρονιά για τον διαγωνισμό της Eurovision.
Δεν το έχουμε συζητήσει αυτό με την εταιρεία μου. Πολλές φορές που παρακολουθώ την Eurovision δεν είμαι ικανοποιημένη από αυτό που βλέπω. Βάζω τον εαυτό μου σε αυτή τη θέση και ίσως να μη μου άρεσα. Αν κάποια στιγμή πήγαινα θα το θεωρούσα μεγάλη τιμή και σίγουρα θα ήταν και μια πολύ μεγάλη εμπειρία. Θα ήθελα να μπω σε αυτή τη διαδικασία, αλλά να είμαι απόλυτα σίγουρα γι’αυτό που πάω να κάνω. Να το ζήσω και να το χαρώ.
Η σχέση σου με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ;
Καλή, πολύ καλή θα έλεγα. Με έχουν στηρίξει μέχρι τώρα και τους ευχαριστώ θερμά! Kαι όλους εσάς στο tralala για την υποστήριξη. Μπαίνοντας σε αυτόν το χώρο μου έλεγε η εταιρεία μου ότι θα πρέπει να πάμε σε κάποιες εκπομπές, κανάλια, ραδιόφωνα και νομίζω ότι ίσως αυτή η υπερέκθεση να με φόβιζε λίγο αρχικά. Είναι όμως σίγουρα μέρος της δουλειάς μου.
Τραγούδι και σπουδές στη Νομική πόσο αρμονικά μπορούν να συνδυαστούν;
Προσπαθώ όσο μπορώ καλύτερα να συνδυάσω και τα δύο. Τώρα λόγω της εξεταστικής έπρεπε να απέχω για λίγο από το μουσικό κομμάτι και είπαμε να κάνουμε ένα διάλλειμα από τις ζωντανές εμφανίσεις. Έπρεπε να πιέσω τον εαυτό μου να διαβάσει λίγο. Από τέλη Ιουλίου και μετά, που θα ηρεμήσουν τα πράγματα σίγουρα θα κάνουμε αρκετά live.
Αν κάποια στιγμή πήγαινα στη Eurovision θα το θεωρούσα μεγάλη τιμή και σίγουρα θα ήταν και μια πολύ μεγάλη εμπειρία. Θα ήθελα να μπω σε αυτή τη διαδικασία, αλλά να είμαι απόλυτα σίγουρα γι’αυτό που πάω να κάνω.
Τις προηγούμενες δεκαετίες ακούγαμε για υπέρογκα νυχτοκάματα στο χώρο του τραγουδιού, κάτι που δεν ισχύει πια στην εποχή μας. Πιστεύεις πως είχε υπερεκτιμηθεί το τραγούδι;
Για κάποια ποσά που ακούμε σίγουρα φαντάζουν υπερβολικά, αλλά δεν ξέρουμε πια τι να πιστέψουμε. Εγώ δεν τα έζησα αυτά, αλλά πλέον οι εποχές έχουν αλλάξει. Τα δεδομένα είναι άλλα πια. Η προσέλευση του κόσμου, λόγω της κρίσης είναι μικρότερη και αυτό δημιουργεί τον αντίκτυπό του. Αυτό δίνει και τη δυνατότητα στους καλλιτέχνες να επισκέπτονται και την υπόλοιπη Ελλάδα και να έρχονται σε επαφή με όλο τους το κοινό. Ο κόσμος εκεί σε περιμένει με ανυπομονησία.
Η συνεργασία σου με τον Σάκη Ρουβά πως προέκυψε;
Ήταν πραγματικά ουρανοκατέβατο. Με ενημέρωσε ο Γιώργος Αρσενάκος πως έχουμε πρόταση συνεργασίας από τον Σάκη Ρουβά. Δεν το περίμενα, ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη. Βρέθηκα σε ένα εντελώς διαφορετικό χώρο με ένα κορυφαίο έλληνα καλλιτέχνη.
Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζεις τόσο από την εγχώρια, όσο και από την διεθνή δισκογραφία;
Μου αρέσει πολύ η Lana Del Ray. Θεωρώ πως είναι πολύ καλή σε αυτό που κάνει. Από την εγχώρια μουσική μου αρέσουν πολύ νέα συγκροτήματα με φρέσκο ήχο ,όπως οι The Fade και οι Melisses.
Ελεύθερος χρόνος υπάρχει και αν ναι, πως τον διαχειρίζεσαι;
Στον ελεύθερο μου χρόνο, όταν δεν κοιμάμαι, προτιμώ να πάω κάπου να ηρεμήσω και να ξεκουραστώ από όλη την ένταση της δουλειάς μας. Μου αρέσει πολύ να κάνω πικ-νικ και να ανακαλύπτω νέα μέρη. Επίσης, μου αρέσουν πολύ οι βόλτες στο κέντρο της Αθήνας, προς Κολωνάκι και Εξάρχεια, που βρίσκεις μαγαζάκια πολύ ζεστά με εντελώς δική τους ταυτότητα. Επίσης τον τελευταίο καιρό γράφω στίχους στον ελεύθερο μου χρόνο.
Δηλαδή θα ακούσουμε σύντομα και τραγούδι δικής σου δημιουργίας;
Ελπίζω ναι, στον δίσκο μου, που θα κυκλοφορήσει το χειμώνα από την Panik Records, ίσως ακούσουμε, αλλά με αγγλικό στίχο. Με τον ελληνικό στίχο δεν ξέρω, αλλά δεν τα πάω καλά.
Πόσο σημασία δίνεις στην εξωτερική σου εμφάνιση;
Δεν είναι το παν για μένα η εξωτερική μου εμφάνιση. Με ενδιαφέρει να είμαι όμορφη και να προσέχω την εμφάνιση μου, αλλά μέχρι εκεί. Κάτι υπερβολικό από μένα δεν θα δείτε.
Τι θα θυσίαζες και τι όχι για να επιτύχεις σε αυτό που έχεις ξεκινήσει;
Σίγουρα θα θυσίαζα τον ελεύθερο μου χρόνο. Αντιθέτως δεν θα θυσίαζα την σχολή μου και δεν θα έκανα μουσικές επιλογές που δεν θα μου ταιριάζουν.
Τα επόμενα σου σχέδια τι περιλαμβάνουν;
Από τις 20 Ιουλίου και μετά ξεκινάμε περιοδεία με Playmen, με Μηδενιστή, Dj Kas, Oge, και παράλληλα ετοιμάζουμε και τον δίσκο, που ευελπιστούμε να κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του χρόνου.
Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες του tralala;
Να περνάνε τις δυσκολίες μέσα από τη μουσική. Είναι η καλύτερη παρέα.
Ευχαριστούμε θερμά την Demy, την Panik Records καθώς και το W στη Γλυφάδα για την ζεστή φιλοξενία.
Συνέντευξη στον Νίκο Ψωμά
Φωτογραφίες: Νάγια Πυργαρούση